من مجید محمدپور متولد سال ۱۳۴۶ در شهر ری هستم. در سال ۱۳۶۴ دیپلم ریاضی فیزیک گرفتم و در همان سال در رشته پزشکی
دانشگاه شهید بهشتی قبول شدم . در سال ۱۳۷۱ دوره پزشکی عمومی را به اتمام رساندم .پس از طی دوره سربازی در سال ۱۳۷۴ رشته
روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی را انتخاب کردم و پذیرفته شدم . در بیمارستانهای امام حسین (ع) و طالقانی در تهران
دوره رزیدنتی را طی کردم و در سال ۱۳۷۷ از رشته تخصصی اعصاب وروان فارغ التحصیل شدم . بورد تخصصی روانپزشکی را نیز در
سال۷۸دریافت کردم. از سال ۱۳۷۷ تاکنون مشغول به کار در بخش دولتی ونیز خصوصی بوده ام.
تجربه ۱۹ سال گذشته باعث شده است تا در درمان گروههای مختلف سنی یعنی کودک و نوجوان ،بزرگسال و سالمنددانش و تجربه کسب کنم .درسازمان بهزیستی باکودکان بیش فعال وکم تمرکزواختلالات یادگیری،عقب ماندگیهای ذهنی،فرار دختران از خانه ،مشکلات هویتی در نوجوانان وکودکان دچار اعتیاد کار کرده ام.
یکی از زمینه های شغلی من در این ۱۹ سال اعتیاد بوده است. یعنی از زمانی که هنوز معتادین گمنام نیامده بود و شیشه هم ناشناخته بود و متادون هم به لیست داروهای ایران اضافه نشده بود.اعتیاد بیماری بسیار بسیار سختیست.وای به زمانی که اعتیاد با مشکل شخصیتی یا دوقطبی یا افسردگی یا وسواس یا …همراه باشه!.درمان سخت تر هم میشه!.
اختلالات روانپزشکی مزمن مانند اسکیزوفرنی ودوقطبی و افسردگی مزمن وبیماران چند اختلالی هم قسمت مهمی از کار من بوده است.
سر درد ها و اختلال های روان تنی هم قسمت دیگری از کارم بوده است.خودم سالیان سال میگرن داشته ام!.
من از کارم لذت می برم ،انرژی می گیرم ومانند همه پزشکان زمانیکه بهبودی بیمارم را می بینم لذت میبرم.
اما بیش از همه به مشکلات کودکان و نوجوانان حساس هستم.خودم را موظف می دانم مادران و پدران را آگاه کنم.اگر پدر مادر به فرزندشان کمک نکنند کودک سالهای غم بار و پر از شکستی خواهد داشت. چرا کودک باید قربانی کج فهمی و تعصب والدین و یا اولیای مدرسه گردد؟ چرا ما نباید متوجه تمرکز پایین ،افسردگی،اضطراب یا وسواس کودک شویم ودرعوض به او انگ بزنیم؟ حقیقتا ازاین جهت غصه میخورم و شدیدا ناراحت میشوم.
زمانهای غمبار و ناراحت کننده ای هم هست که متاسفانه نمی توانم کمک زیادی به کودک یا نوجوان بکنم،مثلا بخاطر فقر شدید خانواده ،فقر فرهنگی ،نابسامانی شدید خانواده ،اعتیاد شدید در والد یا والدین فقدان حمایت خانوادگی ،طردشدن نوجوان از مدرسه یا خانواده،عدم قبول اختلال توسط پدر و مادر کودک .
به مطالعه و امتحان دادن بسیار علاقه مندم.آموختن دانش با فارغ التحصیل شدن تمام نمیشه بلکه حقیقتا تازه شروع میشه. اینه که مجبورم همیشه مطالعه کنم.من برخوردی کاملا احترام آمیز با مراجعین دارم و به انتخاب آنها حتی برای عدم پذیرش دارو احترام میگذارم. شاید هم گاهی افراطی عمل کنم.به هر حال هر کجا که هستیداز همین جا به شما خوشامد میگویم.
اگر بخواهید میتوانید درهمین سایت ازمن سوال کنیدتابه شماپاسخ دهم.یا با شماره تلگرام من که ۰۹۱۲۳۲۲۲۴۷۲ هست تماس بگیرید.
