تکنیکها و مداخله های روانشناختی
مشاوره و مداخلات روانشناختی قسمتی از درمان است که با ورود مراجع یا بیمار به اتاق پزشک شروع می شود.هدفهای مداخله روانشناسی و مشاوره بسته به نوع مشکل و زمان آن متفاوت است.این مشاوره می تواند برای پشت سرگذاشته شدن بحران درونی فرد یا بحران به هر علت در خانواده باشد.
مداخله میتواند مداخله آموزشی باشد به این معنا که مثلا در مورد فرزند خانواده که دچار توهم یا پرخاشگری یا مصرف مواد است چه کار کنیم.
وع دیگر مداخله حمایتی است که درواقع به مراجع کمک میکنیم با علایم بیماری خود مثل افسردگی یا فراموشی یا آسیب مغزی و یا با واکنشهای خانواده یا جامعه نسبت به بیماری خود کنار بیاید.
مداخله روانشناختی دیگر میتواند رفتاری شناختی باشد چرا که وقتی ریشه افکار خودآیند یا رفتار خودکار خود را میشناسیم و یا برایش نامی پیدا می کنیم بهتر میتوانیم رفتارمان را کنترل کنیم. این درمان شناختی رفتاری در کناردارو میتواند به بهبودی افسردگی،پانیک،اضطراب،بیخوابی،احساس حقارت،کم رویی،پرخوری،پرخاشگری ،بیخوابی کمک کند.
آنچه مسلم است برقراری یک رابطه درمانی موثر،درک متقابل درمانگر و بیمار از هم،همدلی و گوش دادن همدلانه به صحبتهای بیمار و تمایل خودبیمار به بهبودی و کاهش رنجهایش عامل مهمی در درمان است.گاهی بیمار با علایم خود بدنبال منفعتی ثانویه است،مثلا کاهش کشمکش داخل خانواده،جلب حمایت عاطفی که از وی دریغ شده،توجیه شکستهای شغلی یا ازدواج خود.در این حالت درمان روانشناختی ممکن است جواب ندهد.
مداخلات روانشناختی بسته به ماهیت بحران،مشکل یا بیماری و شدت بیماری ، می تواند هفته ای چند جلسه یا هفته ای یک جلسه برای مثلا دوازده هفته باشد و بعد مانند دوز واکسن یادآور بتدریج ماهی یکبار یا طولانیتر باشد.در اختلالات مزمن و شدید مانند دو قطبی های با عود مکرر یا افسردگیهای عود کننده و ناتوان کننده و روان پریشی ها مانند اسکیزوفرنیا ممکن است جلسات ،کم و بیش برای سالها ادامه یابد و کم وزیاد شود.