آقایان،در نشان دادن احساس به همسرتان دست و دلباز باشید!
یکی از علل مهم اختلاف بین شوهر و زن مشکلات احساسی هست که بین آنها وجود دارد.علت ازدواج انسانها با هم ایجاد صمیمیت و رد وبدل کردن احساسات است.در واقع رفتارهایی که ما در زندگی زناشویی به عنوان صمیمیت از خود بروز می دهیم سبب ترشح هورمونهایی در ما میشود که برای بقاو زندگی شاد به آن احتیاج داریم.برای ادامه ازدواج به آن احتیاج داریم.این لحظات صمیمیت مانند پس اندازی است که در روزهای پرچالش و ناراحت کننده می توانیم از آن برداشت کنیم.
در زندگی هیچ زوجی روزهای بدون سختی و ناراحتی و شکایت وجود ندارد.هرانسانی دیدگاه و رفتار و تفسیر خود را از مسایل دارد و این خاستگاه متفاوت فکری و خانوادگی سبب تفاوت می شود.مگر می شود یکسان و یک شکل رفتار و واکنش نشان دهیم؟
اگر در زندگی یک زوج هماهنگی و یکسانی کامل وبدون تعارض و چالش ببینیم احتمالا باید به چشمان خودمان شک کنیم یا اینکه این هماهنگی و یکسانی،نقش بازی کردن زوجین است و در نهایت به اختلافات بزرگ خواهد انجامید.
اگر به شما یاد نداده اند و شما یاد نگرفته اید که ابراز صمیمیت کنید، ازدواج نکنید تا زمانی که یاد بگیرید!چرا که بدون صمیمیت احساس شادی و خوشبختی و رضایت نخواهید داشت.
ابراز صمیمیت و احساس چیز پیچیده ای نیست.اگر در پدرمادر دیده باشید ،به راحتی یاد می گیرید،اما اگر در الگوهای زندگی خود ندیده باشید کار مشکل خواهد شد!.ابراز صمیمیت نه در مدرسه و نه در دانشگاه و نه در جامعه درس داده نمی شود بنابراین اگر آن را ندیده باشید ودرک نکرده باشید ممکن است قبولش نکنید و به سخره بگیرید.
بسیاری از مردان متاهل با کار و فعالیتهای روزمره خود را سرگرم و خسته می کنند وبه خانه که می رسند خاموش می شوند.کم حرف،خسته،گرسنه،عصبی،بی حوصله توصیف چنین مردانی است.مرد خانه وقتی به خانه رسید چیزی می خورد،کمی حرف میزند،تلویزیون نگاه می کندو بعد می خوابد. در این صورت نیازی به ازدواج و تاهل نخواهد بود.ازدواج شریک شدن در دنیای احساسی فردی دیگر است.این احساسات است که دنیای مارا غنی و پرمعنا می کند.اگر رد وبدل کردن احساسات نباشد زندگی یک بازی سرگرم کننده سطحی و تکراری خواهد شد،مثلا در حد یک مسابقه ورزشی یا یک بازی کامپیوتری یا غذاخوردن در یک رستوران.تا چند بار میتوان آن را تکرار کرد؟ خسته کننده و تکراری خواهد شد و شاید حال به هم زن!.
زنان در بیان احساس و شریک شدن احساسات خود با دیگران بسیار جلوتر از مردان بنظر می رسند.چگونه اینطور است؟ حتما عوامل ژنتیکی،تفاوت فردی،نوع تربیت و خرده فرهنگ پرورش دختر در خانواده درآن موثر است. بسیاری از اوقات سرد بودن فضای احساسی و نبود یا کمبود صمیمیت بین شوهر و زن مشکلات بزرگ و غیرقابل حلی ایجاد می کند،اختلافها بیشتر می شود ،زن دچار افسردگی می شود و در نهایت طلاق عاطفی و طلاق حقیقی از راه می رسد.
می خواهم به مردان متاهل بگویم که آیا به زندگی احساسی خود نگاه کرده اید؟آیا معنی صمیمیت را می دانید؟آیا مهارتهای ابراز صمیمیت را می شناسید؟ آیا پدر مادر شما با هم صمیمی و خوشبخت بودند؟آیا پدرمادر شما یکدیگر را در بغل می گرفتند؟ برای هم هدیه می خریدند؟آیا به شما ابراز احساس و صمیمیت را آموزش دادند یا برعکس ،پنهان کردن و سرکوب احساس را به شما یاد دادند؟
صمیمیت را می توان آموزش دید و یادگرفت و تمرین کردو موفق شد.از احساسات خود نترسید.از ابراز احساس خود نترسید.از بیان صمیمیت نترسید.وقتی ازدواج می کنید،پیمان می بندید و متعهد می شوید،سپس با بیان صمیمیت واحساس خود به این عهد پایبندومتعهد می مانید.این حداقل کاری است که می شود کرد.
چگونه صمیمیت و احساسم را نشان دهم؟
همسرتان را با واژه های (عزیزم)،(جانم)،(عسلم)،(نازنین)،… خطاب کنید.بخصوص در جمع این خطاب مهم تر است.موقع بیرون رفتن از خانه از او خداحافظی کنیدو اورا نوازش کنید،می توانید او را ببوسید.معنی همه اینها اینست که به یادش خواهید بود.
در هنگام روز و مشغله کاریِ بیرون از منزل با او تماس بگیرید بخصوص اگر او در خانه مشغول کار باشد.حالش را بپرسید.بااین کار به او انگیزه بیشتری می دهید.
در مناسبتهای مختلف،طوری رفتار کنید که بفهمد به یادش هستید،گاهی با خرید گل و هدیه،با کلام ،با استیکرهای مختلف فضای مجازی،با رستوران رفتن،با گرفتن غذا از بیرون و مرخصی از غذادرست کردن.درخانه به همسرتان کمک کنید.مطمئن باشید پاداش و انرژی مثبت این کارها به خودتان باز خواهد گشت.
به رفتارها و صفت های خوب بستگان و پدر مادر همسرتان اشاره کنید.بالاخره هر کسی صفات خوب و خاطرات خوشی دارد.ازخاطرات خوش گذشته یاد کنید.
اگر همسرتان ناخوش است ،بیشتر حال او راپرس و جو کنید .قرار نیست که همه چیز یکطرفه باشد.
اگر ممکن است که دیر به خانه برگردید به همسرتان خبر دهید،این نشان می دهد که همه چیز مرتب است.
تمرین کنید که در هنگام بازگشت به خانه و باز کردن درب منزل، لبخند به لب داشته باشید و مشکلات را برای دقایقی فراموش کنید،همسرتان راببوسید،اگر آراسته است از او تعریف کنید،اگرفرزندتان در را باز می کند او را تحویل بگیرید،اگر بوی غذا می آید در هنگام ورود از آن تعریف کنیدحتما خوشحال خواهد شد.با چهره عصبی وطلبکار وارد خانه نشوید.داشتن یک لبخند بر لب سخت نیست.کافی است گوشه های لبتان را به سمت بالا ببرید و میخندید.
اگر در ورود به خانه خسته اید ،صورتتان را بشویید یادوش بگیرید تا سرحال و آرام شوید.اگر عصبی هستید به همسرتان بگویید که اینگونه اید تا بهتر درکتان کند.
بعداز ورود به منزل مدتی را در کنار همسرتان باشیدو با او صحبت کنید،از خود احساس نشان بدهید،در بغل بگیریدش،اینکار تنش شما را هم خواهد کاست.محو تماشای تلویزیون و موبایل نشوید.به شریک زندگی تان توجه کنید ،چون با او پیمان بسته اید ،چون با او زندگی میکنید،شما با موبایل و تلویزیون پیمان نبسته اید.
برای پیمان زندگیتان و شریک زندگی تان به حد کافی ارزش قایل شوید.اگر فقط به خواسته های خود اهمیت دهید ،به او و زندگی خودتان بی محلی و اهانت کرده اید.
اگر با همسرتان اختلافی دارید صحبت کنید،به هیچ وجه قهر نکنید،اگر خشمی هست باید با گفتگو و مدارا و مصالحه حل شود،بخاطر پیمان بزرگترِ زندگیِ مشترک،باید عاقلانه و با صحبت حل شود.به هیچ وجه به همسرتان توهین نکنید.اگر همسرتان را بی ارزش کنید خودتان را بی ارزش کرده اید.
اگر به شما بیان احساس و صمیمیت را یاد ندادند،اما شما می توانید آموزگار فرزندتان ودیگران باشید.یادتان باشد زندگی کاملا ایده آل و بی مشکل پیدا نمی شود .خودتان را با دیگران مقایسه نکنید.ارزش هر لحظه زندگی تان را بدانید.مطمئن باشید این کار از نظر خداوند هم پسندیده است.
لطفا کمتر سرتان را در موبایل و تلویزیون فرو کنید.هرآنچه که مهر می ورزید،احترام می گذارید،لبخند می زنید،گفتگو می کنید ،برایتان ذخیره می شود و در فردایی به کمکتان می آید.
در هنگام خوابیدن به همسرتان شب بخیر بگویید.اگر که زودتر میخوابید به او بگویید که خسته اید.اگر در کنار هم میخوابید به هم لبخند بزنید،یکدیگر را ببوسید،دستان هم را بگیرید و یا یکدیگر را در بغل بگیرید،این کارها تنش شما را کم میکند و خوابتان را بهتر خواهد کرد. هیچ وقت برای یاد گرفتن دیر نیست.یاد بگیرید،تمرین کنید وانجام دهید.