توهّم به معنای وهم و خیال شدید است.بیمار صداهایی می شنود که بااوحرف می زنند یا درباره او حرف می زنند،کسانی را می بیند،با آنها حرف میزند،بوهایی را احساس می کند،چیزهایی خیالی مانند موجودات زشت یا ترسناک میبیند.همه اینها برای بیمار کاملا واقعی به نظر می رسد و او آنها را باور میکند و حقیقت محض می داند.

هذیانها باورهایی عمیق و غیر قابل تغییر است .مثلا همانطور که معنای شب و روز را می داند مطمئن است که عده ای می خواهند او را بکشند.عدهای تعقیبش میکنند و از او فیلم می گیرند.ممکن است خود را فردی قدرتمند یا صاحب دانش بسیار بداند.ممکن است احساس کند که از طرف خداوند مامور به کاری شده است .این باورها برای او عین حقیقت محض است.

بیماری که دچار توهم و هذیان است خودش نمی داند که بیمار است و در مقابل هر نوع درمانی مقاومت می کند.چنین بیماری گاهی نیاز به بستری و درمان اجباری دارد تا بهتر شود.مواد محرک مانند شیشه و مواد کمیکال و توهم زا چنین علایمی را ایجاد می کنند.