پرخاشگری به معنای حمله عصبانیت و خشونت کلامی و فیزیکی است که فرد از انجام آن پشیمان می شود.پرخاشگری می تواند به مشکلات قانونی و زندان و دیه و قصاص بکشد.خشونت و پرخاشگری در خانه و خانواده می تواند سبب آسیب به فرزند یا همسر شود و به راحتی خانواده ای را متلاشی کند.هیچ عذر و بهانه ای در مقابل خشونت و پرخاشگری ،چه فیزیکی و چه کلامی بخصوص در خانواده پذیرفتنی نیست.خشونت در خانواده یک خط قرمز است و هیچ بهانه ای برای توجیه آن پذیرفتنی نیست.بنابر این فرد پرخاشگر می تواند مراجعه کند و وضعیت روانشناختی خود را توضیح دهد تا تحت درمان قرار گیرد.خوشبختانه داروهای موثری برای کاهش پرخاشگری و خشونت وجود دارد.البته کسی که با هدف و آگاهانه پرخاشگری میکند جایی جز زندان و درمانی جز قانون ندارد.
خودزنی معمولا در دهه دوم زندگی شروع می شود و نوجوانی که دست به چنین کاری می زند مطمئنا از مشکلی جدی رنج می برد .خودزنی در اختلالات شخصیتی،اختلال اعتیاد،گاهی در خرده فرهنگ ها،دیده می شود .گاهی خودزنی می تواند سبب آسیب جدی به خود یا حتا مرگ گردد.همانطور که گفتم آسیب به خود یا خودزنی را باید کاملا جدی گرفت و به درمان آن پرداخت.کسانی که چنین کاری می کنند از اعتماد بنفس پایین و افسردگی نیز رنج می برند.